Aparaty do lokalizacji węzłów chłonnych w preparacie histo

Aparaty do lokalizacji węzłów chłonnych w preparacie histopatologicznym to specjalistyczne narzędzia i systemy stosowane głównie przez patomorfologów i techników histopatologii w celu:

1. Zidentyfikowania węzłów chłonnych w materiale chirurgicznym (np. po operacyjnym usunięciu tkanki).

2. Precyzyjnego oznaczenia ich lokalizacji w dużych preparatach (np. w wycinkach z tkanki tłuszczowej, w której są ukryte).

3. Ułatwienia oceny stopnia zaawansowania choroby nowotworowej (np. rak piersi, jelita grubego, płuca), gdzie liczba i obecność przerzutów w węzłach chłonnych ma kluczowe znaczenie.

Przykłady takich "aparatów" lub metod:

1. Barwniki (np. błękit metylenowy, tusz chiński) – stosowane do wizualizacji węzłów chłonnych w tłuszczu.

2. Techniki optyczne i fluorescencyjne – np. podświetlanie preparatu specjalnym światłem (UV/NIR) w celu uwidocznienia oznaczonych wcześniej węzłów chłonnych (np. zielenią indocyjaninową – ICG).

3. Mikrodisekcja – specjalne narzędzia tnące i lokalizujące małe struktury w preparatach.

4. Systemy komputerowe lub cyfrowe – wspomagające lokalizację węzłów na podstawie skanów histologicznych lub obrazów z mikroskopów.

5. Detektory izotopowe – czasem używane jeszcze przed wycięciem (w chirurgii węzła wartowniczego), ale mogą mieć zastosowanie również do lokalizacji w preparacie.

Dlaczego to jest ważne?

• Dokładne znalezienie wszystkich węzłów chłonnych w preparacie chirurgicznym pozwala na rzetelną ocenę, czy doszło do przerzutów nowotworu.

• Jest to część tzw. stadializacji nowotworu (np. klasyfikacja TNM).

• Pomaga uniknąć błędów diagnostycznych – np. fałszywego niedoszacowania stadium raka.